"गांवा बोरबरसं नातं........."
गांवा बोरबरसं जुन,घट्ट नातं,
विरुन जाऊन तुटव्या लागलं!
नवी पिढी सालली शहरात,
घराला टाळं दिखव्या लागलं!
घरसं पाळलं गाय, वाहरू,
मोकाट होऊन हिंडव्या लागलं!
नव्या पिढीला जुनं माहणू,
पावण्या हरकं दिखव्या लागलं!
जुन्या घराये खोप पाडून,
नवं घर उठव्या लागलं!
आठवणींय रान जकलं,
बावसळून दपव्या लागलं!
खांद्यावर बहडवणारे बांद फोडले,
तारेय कंपाउंड खुपव्या लागलं!
वहरभर रेणारं तळ्यांय पाणी,
पावसाळ्या आदीस हुकव्या लागलं!
गर्द हिरवं रान, हेत,
भिडोळी पडून फाटव्या लागलं!
कर्तबगार,डाय माहणू,
घराया कोपर्यात झुरव्या लागलं!
अहं क्या विपरीत घडव्या लागलं?
होत्यायं नव्हतं होवव्या लागलं!
माहणायं गांवाबोरबरसं नातं ते तुटलंस,
आता प्रेतायव गांवाबोरबरसं नात हुटव्या लागल.!
कवी:—सुहास काशिनाथ राऊत,
(वरोरकर) डहाणू रोड (पुर्व)
मोबाईल—०९९२३००४८९५.
|